و من! کسی هستم که یک عمر! درد خود را فقط، خودم فهمیدم. خندههایم برای همه بود و همدم تنهاییهایم گریههایم شد .
به کدام طرف بروم که ببینی حال پریشانم را؟ به چه کسی بگویم ناگفتنیهای دلم را؟! دلم ل*بریز از حرفهای ناگفتنی است... ! ولی کو گوش شنوا؟!
